Spider-Woman #4 (2015)

บทส่งท้ายของเหตุการณ์ Spider-Verse จากทางฝั่งของเหล่าแมงมุมสาว
แดนสลัวที่เกิดการจราจลหลังจากที่เหล่าผู้สืบทอดหายตัวไป
และพบกับการตัดสินใจครั้งสำคัญเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ของเจสซิก้า

Spider-Woman #4 (2015)
เรื่องโดย : Dennis Hopeless
ภาพโดย : Greg Land, Jay Leisten, Frank D'Armata
วางจำหน่าย : 11 กุมภาพันธ์ 2558
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics
ผู้สปอยล์ : Musashi

(คลิ๊กที่รูปเพื่อดูรูปขนาดใหญ่)

เนื้อหาครึ่งแรกของเล่มนี้จะคาบเกี่ยวกับ The Amazing Spider-Man #15 ครับ

เจสซิก้าของแดนสลัว (Loom World หรือ Earth-001) ตื่นขึ้นมาแบบชีวิตดี๊ดี เปิดแผ่นเสียง เต้นแอโรบิคออกกำลังกาย และคิดถึงเรื่องสมัยที่เธอยังอยู่กับพวกผู้สืบทอด (The Inheritors) ว่าเธอไม่ได้ชอบที่จะต้องคอยเอาอกเอาใจพวกนั้นเลยซักนิด เธอแค่ต้องทำในสิ่งที่ต้องทำเพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไปเท่านั้น และในที่สุดวันเวลาเหล่านั้นก็สิ้นสุดไปซักที

ก่อนที่จะมานั่งชิลล์ดื่มน้ำผลไม้และมีกัปตันโจรสลัดคู่รักของเธอมาคอยนวดเท้าให้ด้วย ชีวิตดี๊ดีอ่ะ.. และจากบทสนทนาทำให้เรารู้ว่าอีตากัปตันนี่ที่จริงก็คือ นามอร์ (Namor) ของจักรวาลนี้นี่เอง ห๊ะ!?

L. Jessica : เอาล่ะ นายจะว่าไงล่ะ พ่อหนุ่ม... เราไปกางธงโจรสลัดของเรากันเลยดีมั๊ย ?

แต่เมื่อเธอเปิดประตูออกมาก็ต้องพบว่าเหล่าลูกสมุนโจรสลัดของเธอโดนอัดร่วงไปหมด(อีก)แล้วและเธอก็ได้เจอกับกลุ่มคนที่เธอคงไม่อยากเจอมากที่สุด เหล่าแมงมุมสาวจากจักรวาลต่างๆ

Silk : ทายซิว่าใครกลับมา กลับมาอีกแล้ว* (Guess Who's Back. Back Again)

Spider-Gwen : เอิ่ม... ใครเคยคิดว่าน่าจะจับซิลค์ (Silk) กลับเข้าไปในไทม์แคปซูลของเธอมั่งมั๊ย ?

Anya : และนั่นเราก็ได้เรียนรู้กันแล้วว่าเกวนนี่คิดว่าเธอเจ๋งเกินไปสำหรับเพลงคลาสสิคของอิมิเน็ม (Eminem)

ก่อนที่จะมีเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลังของเธอ

??? : ไม่ต้องห่วงนะ เจส

*Guess Who's Back. Back Again ที่ Silk พูดเป็นเนื้อเพลง Without Me ของศิลปินฮิพฮอพผิวขาวปากหมานที่นักฟังเพลงทั่วโลกรู้จักดี อิมิเน็ม ครับ และเป็นหนึ่งในเพลงสร้างชื่อของเขาในปี 2002 ครับ ซึ่งเป็นช่วงก่อนที่ซิลค์จะเข้าไปอยู่ในห้องนิรภัยมา 10 ปี เกวนเลยแซวว่าเธอควรกลับเข้าไทม์แคปซูลไปเพราะเอาเพลงโบราณขนาดนี้มาร้อง แต่อันย่าเห็นว่านี่เป็นเพลงคลาสสิคที่เจ๋งจะตาย ประมาณนั้นครับ

นั่นก็คือเสียงของเจสซิก้า ดรูว์ แห่ง Earth-616 หรือสไปเดอร์วูแมน (Spider-Woman) ซึ่งเป็นตัวเธอเองจากอีกจักรวาลหนึ่งนั่นเอง

Spider-Woman : ชั้นต่อสู้ในสงครามกับสามคนนั่นและก็ไม่ได้เชือดคอใครเลยซักคน

แต่เจ๊เอาดาบจ่อคอหอยเธออยู่นะคร๊าบบบ

Spider-Woman : คอของเธอก็น่าจะปลอดภัยอยู่นะ

และเจสซิก้าก็เล่าให้ตัวเธอเองในจักรวาลนี้ฟังว่าในระหว่างที่ L. เจสซิก้านี้มัวแต่เล่นเป็นโจรสลัดอยู่นั้น พวกเธอและเหล่าแมงมุมคนอื่นๆได้เข้าต่อสู้กับเหล่าผู้สืบทอดและก็สามารถเอาชนะมาได้และส่งพวกมันไปกักขังไว้แล้ว จักรวาลต่างๆ ปลอดภัยแล้ว

แต่ L. เจสซิก้า ก็ยังคงกระแหนะกระแหนว่าแล้วมาเล่าให้ฟังทำไม อยากให้ช่วยปรบมือให้รึไง แต่เจสซิก้าก็บอกว่าเปล่า ก่อนที่เธอจะพา L. เจสซิก้าไปดูสภาพของเมืองที่กำลังเกิดจลาจลเพราะเหล่าผู้สืบทอดไม่อยู่แล้ว ทำให้ผู้อพยพจากจักรวาลอื่นซึ่งจริงๆแล้วเข้ากันได้ไม่ดีนักอยู่แล้วก่อความวุ่นวายขึ้นมา และถ้าไม่มีใครซักคนทำอะไร แดนสลัวจะต้องพินาศลงด้วยตัวมันเองแน่นอน และเธออยากให้ L. เจสซิก้าช่วย

แต่ดูเหมือน L. เจสซิก้าไม่อยากจะกลับเข้าไปใช้ชีวิตในเมืองนั้นอีกแล้ว และไม่คิดจะไปต่อสู้เพื่อใครอีกด้วย แต่เจสซิก้าบอกว่าเธอไม่ได้พา L. เจสซิก้ามาที่นี่เพื่อต่อสู้ แต่พามาเพื่อให้เป็นผู้นำต่างหาก ทำให้ L. เจสซิก้าเริ่มสนใจข้อเสนอขึ้นมา และบอกให้ลูกน้องของเธอที่ถือไม้ย่องมาข้างหลังของเจสซิก้าโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลยวางไม้ลงซะ

พวกซิลค์ สไปเดอร์เกวน และอันยากำลังต่อสู้กับพวกก่อความไม่สงบในเมืองอยู่ และยังคุยกันไปด้วยว่าตกลงกัปตันโจรสลัดนั่นคือนามอร์แห่งจักรวาลนี้จริงๆนะหรอ ทำไมราชาแห่งแอตแลนติสถึงกลายมาเป็นโจรสลัดได้ล่ะ ส่วนเจสซิก้าก็อยู่คุยกัล L. เจสซิก้า และบอกว่าเธอจะต้องดูแลเมืองนี้ได้แน่ เพราะเหล่าผู้สืบทอดปกครองผู้คนด้วยความกลัว แต่เธอไม่มีทางทำให้คนกลัวได้หรอก ต่อให้พยายามจะทำก็ตาม เพราะยังไงเธอก็ไม่ใช่ทรราชย์ และผู้คนที่นี่ก็รักเธอเพราะงั้นพวกเขาจะติดตามเธอแน่นอน

Spider-Woman : และถ้าชั้นคิดผิดแล้วเธอทำตัวเป็นคาลิกูลา* (Caligula) ละก็...

*Caligula เป็นจักรพรรดิโรมันที่ได้ชื่อว่าเป็นทั้งจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่และทรราชย์ผู้เลวทรามครับ เรื่องราวของเขามีการนำมาทำเป็นภาพยนต์ในชื่อ "คาลิกูลา กษัตริย์วิปริตแห่งโรมัน" เรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับเด็กและเยาชนนะครับ

"ชั้นก็สามารถกลับมาที่นี่และหักกรามเธอออกมาได้เสมอ"

L. เจสซิก้าขึ้นพูดต่อหน้าประชาชนของแดนสลัวว่าเธอเป็นเพียงคนธรรมดาเหมือนกับทุกคน แต่ถ้าพวกเขาจะยอมให้ความไว้วางใจ เธอจะขอช่วยนำทางพวกเขาต่อไปเอง ซึ่งนั่นทำให้สไปเดอร์วูแมนพอใจมากที่ได้รู้ว่าอย่างน้อยร่างคู่ขนานของเธอในอีกจักรวาลนึงก็ไม่ใช่คนชั่วร้ายอย่างแท้จริง ก่อนที่เหล่าแมงมุมสาวจะเดินทางกลับไปยังจักรวาลของตัวเอง

เนื้อหาส่วนนี้เกิดหลังจาก The Amazing Spider-Man #15 ไปแล้วครับ

กลับมาที่จักรวาลมาร์เวล เกาะแมนฮัตตัน เจสซิก้ากับแครอล แดนเวอร์ หรือ กัปตันมาร์เวล (Captain Marvel) เพื่อนรักของเธอ แวะร้านโดนัทก่อนที่จะไปยังอะเวนเจอร์ทาวเวอร์ด้วยกัน แครอลถามเจสซิก้าเรื่องเหตุการณ์สไปเดอร์เวิร์สแต่เจสซิก้าก็ไม่ยอมเล่าให้ฟังมากนัก และเธอก็ยังไม่ยอมบอกว่าทำไมเจสถึงชวนเธอให้มายังอะเวนเจอร์ทาวเวอร์ด้วยกัน (แต่ในซีรีย์เดี่ยวของกัปตันมาร์เวลเอง ตอนนี้เธอกำลังผจญภัยอยู่ในอวกาศนะครับ ไม่รู้โผล่กลับมาโลกในตอนนี้ได้ยังไง ฮ่าๆๆ)

ทั้งคู่เดินผ่านบีสต์ (Beast) กับวิชั่น (Vision) ที่กำลังยืนดูวัตถุทรงกลมสีฟ้าอันหนึ่งอยู่และเถียงกันว่ามันคือระหว่างดวงจันทร์ขนาดเล็กหรือดาวเคราะห์น้อยกันแน่ แครอลสนใจอยากรู้ที่ทั้งคู่คุยกัน แต่เจสกลับเดินผ่านไปเลย ทำให้แครอลรู้สึกว่าเจสดูท่าทางกังวลกว่าปกติจึงเอ่ยปากถาม

Captain Marvel : เธอกังวลขนาดนี้จริงๆอ่ะ ? ทำไมเธอกังวลนักล่ะ ?

Spider-Woman : เพราะการทำให้สตีฟ โรเจอร์ผิดหวังไม่ใช่อะไรที่ชั้นจะสนุกด้วยนะสิ

Spider-Woman : แล้วตอนนี้เขายังเป็นคุณปู่สตีฟ โรเจอร์ไปแล้วด้วย--

สตีฟกำลังทำอะไรบางอยู่ในห้องในตอนที่ทั้งสองคนมาถึง เจสเหมือนมีอะไรอยากจะพูดกับสตีฟ แต่เมื่อเธอเห็นหน้าเขาที่แก่ตัวลงไปชัดๆ แล้วก็เกือบจะทำให้เธอพูดไม่ออก (น่าจะเป็นครั้งแรกที่เจสได้เจอกับสตีฟหลังจากที่เขากลายเป็นคนแก่ไปแล้วนะครับ)

Spider-Woman : ได้โปรดให้ชั้นผ่านเรื่องนี้ไปได้ก่อนที่อะไรจะ--

คา-ทูมมม

แต่ยังไม่ทันที่เธอจะรำพึงรำพันจบ ผนังห้องก็ระเบิดตูมขึ้นมา

Spider-Woman : --แย่ไปกว่านี้!

พร้อมกับสัตว์ประหลาดร่างยักษ์ที่จับตัววิชั่นและบีสต์มาด้วย

Captain Marvel : ฮ่า ฮ่า ฮ่า...

Steve : เธอว่าไอ้ตัวนี้มันน่าหัวเราะหรอ แครอล ?

Captain Marvel : เฮ้ ไม่ใช่เจ้าสัตว์ประหลาดนี้หรอก แค่ เอ่อ... คุณก็รู้ จังหวะที่มันโผล่มานะ

Spider-Woman : นั่นแหละสิ่งที่เกิดเมื่อคุณโดนยิงแสงใส่หัวทองๆนั่นบ่อยเกินไป คุณจะเสียความรู้สึกที่ถูกต้องไปและหันไปหัวเราะกับเรื่องที่ไม่เข้าท่าแทน

Steve : ชั้นเข้าใจล่ะ

Captain Marvel : พูดโดยผู้หญิงที่ครั้งนึงเอาแต่พร่ำขอโทษกลางการต่อสู้เพราะแขนที่หักของฮอว์คอาย (Hawkeye) มันดูห้อยต้อยแต่งเนี่ยนะ

Spider-Woman : มันคนละเรื่องกันเลย อันนั้นมันขำสุดๆ

ก่อนที่เธอจะเอาปืนที่สตีฟหยิบมาให้กราดยิงใส่เจ้าสัตว์ประหลาดนั่น

เหตุการณ์ที่กัปตันมาร์เวลพูดนี่คือตอนไหน มีใครรู้บ้างครับ คอมเมนท์บอกกันหน่อยนะ

Spider-Woman : เอาละ สตีฟ คืองี้นะ ชั้นได้คิดมาแล้ว ค้นหาใจตัวเองหรืออะไรก็แล้วแต่ และชั้นก็ได้ข้อสรุปที่ชั้นจะมาบอกคุณแล้ว

เจสซิก้าพูดไปด้วยกราดยิงใส่เจ้าสัตว์ประหลาดที่พอยิ่งดูชัดๆยิ่งคล้ายควีนเอเลี่ยนไปด้วย

Steve : ไม่ได้จะว่าไรนะ เจสซิก้า... แต่ตอนนี้ไม่น่าจะใช่เวลาที่เหมาะจะคุยกันเรื่องนี้

Spider-Woman : ไม่หรอ ? งั้นคุณกำลังหวังว่าจะมีช่วงเวลาที่เงียบสงบนานพอให้ได้พูดต่อจากนี้หรือไง ?

Steve : ตรงประเด็น งั้นก็ว่าต่อเลย

แต่ไม่ทันไรกัปตันมาร์เวลก็โดนฟาดกระเด็นมาชนเธอ และก่อนที่เธอจะตั้งตัวเจ้าสัตว์ประหลาดก็เล่นงานแครอลแบบเดียวกับที่มันเล่นงานวิชั่นและบีสต์ไปอีกคน

Spider-Woman : เห็นมั๊ย ? ตรงนั้นไง นั่นแหละที่ชั้นกำลังพูดถึง

Spider-Woman : เจ้าเห็บยักษ์อวกาศฟันแหลมนั่นเพิ่งจะเอาเพื่อนรักชั้นไปเตรียมเป็นของกินต่อหน้าต่อตาชั้นเลย นี่มัน#!@$--

Spider-Woman : --เนี่ยนะ--


Spider-Woman : --ชีวิตชั้น ?


เธอจึงกราดยิงใส่เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นไม่ยั้งทันที


Spider-Woman : พอก็คือพอได้แล้ว!

และแน่นอนว่าเละไม่เหลือซาก

Spider-Woman : อะแฮ่ม

ทำเอาสองหน่อบีสต์กับวิชั่นถึงกับคอตกเพราะเจ้าวัตถุทรงกลมสีฟ้าที่ทั้งคู่เถียงกันว่าเป็นดวงจันทร์ขนาดเล็กหรือดาวเคราะห์น้อยนั่นที่แท้ก็คือไข่ที่ฟักออกมาเป็นเจ้าสัตว์ประหลาดตัวนี้นั่นเอง

Spider-Woman : สตีฟ...

Steve : ว่ามาเลย ดรูว์

Spider-Woman : ชั้นออกนะ

ห๊ะ! อะไรนะ เจ๊.. เจ๊จะออกอะไร ออกไปไหน มาบอกกันง่ายๆยังงี้เนี่ยนะ

Steve : ชั้นเข้าใจ

เอ๊ย! ปู่สตีฟก็ตอบรับง่ายดายซะเหลือเกิน ท่าทีเหมือนพอจะเดาได้อยู่แล้วว่าเจสตั้งใจจะมาเพื่อพูดเรื่องอะไร

Spider-Woman : มันแค่... ชั้นทำมันไม่ได้แล้ว ชั้นไม่สามารถเป็นอะเวนเจอร์ต่อไปได้อีกแล้ว

Spider-Woman : ทั้งเรื่องราชินีสครัล-- สงครามอวกาศ-- ศึกของเหล่าแมงมุม งี่เง่าสุดๆเลย

Spider-Woman : ชั้นอยากเป็นคนธรรมดา อย่างน้อยแค่ซักช่วงเวลานึงก็ยังดี

Spider-Woman : ชั้นอยากจะช่วยผู้คนอีกครั้ง ผู้คนธรรมดาทั่วๆไปน่ะ

Spider-Woman : อาจจะไปใช้ชีวิตอยู่ในอพาร์ทเมนต์ที่ไม่ได้สร้างจากชิ้นส่วนรีไซเคิลของชุดไอร่อนแมน ออกเดทกับใครซักคนที่ไม่เคยเห็นชั้นชกมนุษย์ต่างดาวมาก่อน

Spider-Woman : ชั้นขอโทษ

Steve : ไม่ต้องขอโทษหรอก เธอออกได้ ไม่เป็นไรหรอก

Steve : แต่เจส เมื่อครั้งหนึ่งเป็นอะเวนเจอร์จะเป็นอะเวนเจอร์เสมอไป

Steve : เธอจะมาเมื่อเราต้องการเธอใช่มั๊ย ?

Spider-Woman : เมื่อไหร่ก็ได้เสมอ

และเธอก็ออกจากอะเวนเจอร์ทาวเวอร์มาพร้อมกับแครอล ซึ่งแครอลก็ยังแกล้งแซวเรื่องที่เธอขอออกจากอะเวนเจอร์อยู่

Carol : เธอจะไปอยู่ที่ไหนล่ะ ?

Jessica : ไม่รู้สิ

Carol : แล้วเราจะไปหาคนปกติธรรมดาคนนี้ได้ที่ไหนถ้าต้องการความช่วยเหลือล่ะ ?

Jessica : ไม่บอกเธอหรอก

Carol : อะไรเนี่ย งั้นเธอพอจะบอกชั้นได้มั๊ยว่าเธอจะเอายังไงต่อไป

Jessica : ชั้นกำลังคิดเรื่องคอสตูมใหม่อยู่

ม่ายยยย อย่าเปลี่ยน คอสตูมชุดนี้แหละ ดีแล้ว

Carol : จริงดิ!

Jessica : จริง

Carol : เธอไม่ได้ล้อชั้นเล่นใช่มั๊ย ?

Jessica : ดูเหมือนมันจะถึงสำหรับการเปลี่ยนแปลงแล้ว

Carol : เย้! ฝันร้ายระดับชาติอันยาวนานจบแล้ว!!

Jessica : มันไม่ได้แย่ขนาดนั้นซักหน่อย!

Carol : แย่สิ

ไม่แย่เฟ้ย! ชุดสไปเดอร์วูแมนเนี่ย ยอดเยี่ยมหรูเลิศอลังการดาวล้านดวงที่สุดในบรรดาชุดซูเปอร์ฮีโร่หญิงทั้งหมดแล้ว!!

Jessica : เธอยังเคยบินไปบินมาโดยที่แก้มก้น*โผล่เลย

Carol : ใช่ แค่เคยนะ ทันทีที่เรื่องของเธอก็แค่เคยเหมือนกัน ชั้นก็จะไม่พูดเรื่องนี้อีกแล้วกัน

*Cheeks แปลว่าแก้ม แต่ในที่นี่เป็นการย่อคำว่า Ass Cheeks ที่หมายถึงแก้มก้นครับ เพราะคอสตูมเก่าของแครอลตอนที่ยังใช้ฉายามิสมาร์เวลอยู่นั้นเป็นชุดที่เปิดแก้มก้นพอสมควรเลย ซึ่งแน่นอนว่านั่นคือชุดคอสตูมฮีโร่หญิงที่ผมชอบมากที่สุดเป็นอันดับสองรองจากชุดคอสตูมสไปเดอร์วูแมนเลย ฮ่าๆๆ

"ชั้นอยากได้เพื่อนที่ดีกว่านี้จัง"

"ไม่ใช่แบบยัยนี่"

จบเล่ม 4.

กดแค่ 1 ครั้งแทนคำขอบใจ คลิ๊กที่นี่

ซื้อคอมมิคเล่มนี้แบบดิจิตอลถูกลิขสิทธิ์ คลิ๊กที่นี่

***อ่านจบแล้วก็คอมเมนท์กันหน่อยสิเธอว์***

------------------------------------------------------------------------------------------

คุยกันท้ายเล่ม
          สำหรับเล่มนี้ก็อาจจะเป็นเล่มสุดท้ายที่ผมทำสปอยล์ Spider-Woman ก็ได้ครับ เพราะอย่างที่บอกว่าผมอยยากทำสปอยล์ซีรีย์ของเธอเพราะผมชอบบุคลิกและชุดคอสตูมเธอมาก ฮ่าๆๆ แต่เล่มหน้าเธอจะเปลี่ยนคอสตูมซะแล้ว ซึ่งก็ต้องขอดูก่อนละว่าเนื้อหาจะสนุกแค่ไหน ถ้าอ่านแล้วชอบก็อาจจะหยิบมาทำต่อ แต่ถ้าไม่ถูกใจนัก ก็คงต้องขอข้ามไปก่อน เพราะมีสปอยล์อีกหลายเรื่องทีเดียวที่ผมดองเอาไว้อยู่ ว่าจะไปรีบปั่นต่อ แหะๆ

Musashi