Superman/Wonder Woman #7 (2014)

ภัยร้ายครั้งใหม่กำลังมาเยือน!!!
“ปฐมบทสู่ Superman Doomed Part 2″!!!

Superman/Wonder Woman #7 (2014)
Rise
เรื่องโดย : Charles Soule
ภาพโดย : Paulo Siqueira, Barry Kitson, Eddy Barrows
วางจำหน่าย : 9 เมษายน 2014
สำนักพิมพ์ : DC Comics
ผู้สปอยล์ : #misterS

ลอนดอน ขณะนี้

เปิดเรื่องขึ้นมากลางกรุงลอนดอน คู่รักเหนือมนุษย์อย่างซูเปอร์แมนกับวันเดอร์วูแมนกำลังจูงมือพากันเหาะชม เมืองอย่างโรแมนติค แถมยังคอยหยอดประโยคเสี่ยวๆ เลี่ยนๆ ให้กันอีก

วันเดอร์วูแมน : นานแค่ไหนแล้วนะ…

ซูเปอร์แมน : รู้สึกเหมือนตลอดกาล

(คลิ๊กที่รูปเพื่อดูรูปขนาดใหญ่)

ก่อนหน้านั้นไม่นาน ณ เกอร์สเตน อตอลล์

ย้อน ความกันซักนิด หลังจากการต่อสู้กับนายพลซ็อดและฟิโอร่า จนก่อให้เกิดระเบิดนิวเคลียร์ล้างทั้งเกาะ (ตามอ่านเรื่องราวก่อนหน้านี้ ได้ที่เล่ม ๖) วันเดอร์วูแมนก็ฟื้นขึ้นมาในอ้อมกอดของซูเปอร์แมน ที่ยอมลงทุนใช้ร่างของตนป้องกันแรงระเบิดให้กับสุดที่รักนั่นเอง

วันเดอร์วูแมน : คลาร์ก!! คลาร์ก!!!

ไดอาน่าตื่นมาเห็นร่างแฟนตัวเองนอนไม่ได้สติก็ตกใจสิครับ มองไปข้างหลังเห็นแต่เศษหินดินทราย มองไปบนฟ้าก็เห็นแต่เมฆครึ้มไร้แสงตะวัน

วันเดอร์วูแมน : นี่เราทำอะไรลงไป…

เห็นแฟนไม่ได้สติงี้ ไดอาน่าเลยอยู่เฉยไม่ได้ เดินขาลากไปยังซากเครื่องบินเจ็ทข้างหน้า แล้วกดปุ่มยิงเลเซอร์ขึ้นฟ้าไปนัดนึง เพื่อให้แสงอาทิตย์สามารถส่องไปถึงร่างของซูเปอร์แมนได้นั่นเอง

แค่แสงเพียงน้อยนิดก็สามารถฟื้นคืนสติให้กับบุรุษเหล็กผู้นี้ได้แล้ว หากแต่ทว่า จู่ๆ วิญญาณลึกลับทั้งสาม ก็ได้ปรากฏตัวขึ้นมาต่อหน้าไดอาน่าเสียแล้ว

ซูเปอร์แมน : ไดอาน่า…

ไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆ ทั้งสิ้น จู่ๆ หนึ่งในนั้นก็ยิงลำแสงใส่ไดอาน่าจนกระเด็นมายังหลุมใกล้ๆ กับซูเปอร์แมน

แต่จู่ๆ ก็มีลำแสงยิงเข้าใส่พวกวิญญาณ(ดูจากมุมนี้น่าจะยิงมาจากด้านล่าง) ที่แปลกคือ ปืนพัง แต่พวกมันไม่เป็นอะไรเลย(น่าจะเป็นผีจริงๆ แหละ) พอไม่มีปืนก็ไม่รู้จะทำยังไง พวกวิญญาณเลยหารือกันแล้วสลายโต๋หายไปซะอย่างงั้น

ซูเปอร์แมน : ไดอาน่า… ใช่คุณรึเปล่า…

สภาพเฮียซุปเราตอนนี้แทบไม่ต่างจากซอมบี้ เลยพยายามคลานเข้าไปหาไดอาน่าเรื่อยๆ

วันเดอร์วูแมน : ชั้นอยู่นี่ คลาร์ก… ไม่ค่อยดีเท่าไร แต่ชั้นอยู่นี่…

วันเดอร์วูแมน : เราทำได้… ชั้นคิดว่าเราหยุดระเบิดนิวเคลียร์นั่นได้…

ซูเปอร์แมน : ซ็อดกับฟาโอร่าไปแล้ว… พวกมันกลับเข้าไปในแฟนท่อมโซนแล้ว…

ซูเปอร์แมน : แต่ไอ้ผีพวกนั้นล่ะ…

วันเดอร์วูแมน : ไม่… ไม่รู้เหมือนกัน… รู้แค่ว่าพวกมันโจมตีชั้น…

ซูเปอร์แมน : เราต้อง… ไปแล้ว เราไม่มีแรง… เหลือพอจะสู้กับอะไรก็ตาม…

วันเดอร์วูแมน : คลาร์ก ชั้น…รู้ แต่… ยังไงล่ะ? ชั้น… ไม่รู้เหมือนกันว่ายังบินได้มั้ย…

ซูเปอร์แมน : เราจะไม่… มาตายในหลุมนี้หรอก บางทีถ้าช่วยกัน เราอาจบิน… ทะลุเมฆ ขึ้นไปรับแสงอาทิตย์ได้…

ว่าแล้ว ทั้งสองก็ช่วยพยุงกันบินขึ้นฟ้าไปในทันที

ซูเปอร์แมน : อ๊ากกกกกก

วันเดอร์วูแมน : คลาร์ก!

ซูเปอร์แมน : แสงอาทิตย์! เซลล์ของผมรับรังสีมากเกินไป ตอนนี้มันกำลังฟื้นตัว แต่… มันเจ็บมาก!

วันเดอร์วูแมน : เราต้องการความช่วยเหลือเดี๋ยวนี้…

ซูเปอร์แมน : ถึงผมยังบินได้… แต่เราต้องพาคุณไปรักษา… ซักที่นึง… โอลิมปัส ? บางทีครอบครัวคุณอาจช่วยได้…

วันเดอร์วูแมน : ไม่! อะพอลโลทำร้ายเราโดยตรง เขาเป็นเทพแห่งสุริยะ ดังนั้นเราจะไปใกล้กับเขาไม่ได้ ไม่ใช่โอลิมปัส เราต้องไปหาเฮสเซีย เธอเคยเป็นหมอมาก่อน…

เฮียซุปก็เลยพาไดอาน่าบินไปด้วยความเร็วสูงสุดในพริบตา

ซูเปอร์แมน : ผมจะพาคุณไปหาเธอ…

วันเดอร์วูแมน : ไม่ คลาร์ก แสงอาทิตย์จะ…

ซูเปอร์แมน : ผมจะพาคุณไปหาเธอ…

เมืองเชลซี ลอนดอน
ในที่สุด ซุปก็พาทั้งคู่ก็มาถึงมือหมออย่างเฮสเซียเสียที

ซูเปอร์แมน : เฮสเซีย… คุณช่วย

เฮสเซีย : พระเจ้า! พาเธอเข้ามาเลย!

เฮสเซีย : ชั้นจะทำเท่าที่ทำได้สำหรับพวกคุณ แต่คุณ… คุณไม่ได้มาจากโลก ชั้นไม่ค่อยมั่นใจหรอกนะ ชั้นรู้วิธี…

ซูเปอร์แมน : ผมไม่เป็นไร… แค่ช่วยเธอก็พอ

ก่อนที่เฮสเซียจะพาไดอาน่าไปนอนบนเตียง และดูเหมือนคลาร์กำลังจะไปซะแล้ว

เฮสเซีย : ทำตัวตามสบายนะน้อง ตามสบาย

วันเดอร์วูแมน : คุณจะไปแล้วเหรอ… นี่คุณโง่รึเปล่าเนี่ย?

ซูเปอร์แมน : มันเป็นความผิดของผมเอง ทั้งซ็อด ทั้งฟาโอร่า พวกเขาเป็นคนของผม

วันเดอร์วูแมน : ชั้นเป็นคนเลือกเองนะ อย่าไปโทษมันเลย

ซูเปอร์แมน : ไดอาน่า… ผม…

วันเดอร์วูแมน : ชั้นรู้ คุณเคยบอกแล้ว อีกซักพักเราค่อยมาเจอกันดีกว่า

แล้วซุปก็ปล่อยให้ไดอาน่าอยู่ในความดูแลของพี่สาวเธอต่อไป

ณ ปราการแห่งความสันโดษ

ในเวลาอันน้อยนิด บุรุษเหล็กก็บินมาถึงยังป้อมปราการของตนแล้ว แต่เขาก็ยังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับวายร้ายทั้งสอง

ซูเปอร์แมน : เกิดอะไรขึ้น… ซ็อดกับฟาโอร่าควรจะ… แค่กๆ ไว้ก่อน…

เฮสเซีย : เด็กน้อย… ชั้นไม่เคยคิดจะใชัมันอีกเลย นั่นเป็นเหตุผลที่ชั้นจากบ้านมา เธอแน่ใจนะ ?

ขณะเดียวกัน เฮสเซียก็หยิบจี้เพชรสีม่วงออกมาจากกระเป๋าของเธอ ซึ่งคงเอาไว้รักษาน้องสาวของเธอแน่ๆ

วันเดอร์วูแมน : ช่างมันเถอะ คุณไม่ควรรู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นกับคุณ เฮสเซีย ใช้มันซะ

ซูเปอร์แมน : ระบบรักษาความปลอดภัยเต็มอัตรา ความทึบแสง ๘๐%…

เฮสเซีย : ข้าในนามบุตรีแห่งเธมีสสคีร่า น้องสาวของข้าและตัวข้าขอโปรดอำนาจบารมีเมื่อถึงเวลาอันควร…

ซูเปอร์แมน : เมอนิเตอร์ ประเมินการรักษาเซลล์ ปรับแสงอาทิตย์เท่าที่จำเป็น

หลังจากผจญศึกใหญ่มานาน ในที่สุดทั้งสองก็ได้รับการรักษาตัวเสียที นับว่าเป็นโชคของพวกเขาจริงๆ

ขณะเดียวกัน ๖ ไมล์ ลึกลงไป ณ หน้าผามาเรียน่า

เรือดำน้ำลำหนึ่งได้ตรวจพบวัตถุ ประหลาดใต้ทะเลลึก มันกำลังปลดปล่อยพลังงานออกมาอย่างเหลือล้น ก่อนที่สิ่งมีชีวิตตัวหนึ่งจะว่ายออกมาจากข้างใน แต่ไม่ทันไร มันก็โดนฉลามยักษ์เมกาโลดอนกินเข้าไปภายในคำเดียวเท่านั้น

ทว่า เจ้าสิ่งมีชีวิตปริศนาตัวนี้กลับไม่แยแสเลยแม้แต่น้อย พละกำลังของมันนั้นสามารถฉีกแก้มของฉลามยักษ์ออกมาได้อย่างง่ายดาย!!!

และเมื่อเรือดำน้ำส่องไฟมายังตัว มัน เหล่าลูกเรือก็ได้พบกับอสุรกายยักษ์สีเทา ร่างกายของมันนั้นใหญ่โตกำยำ กระดูกอันแหลมคมโผล่ขึ้นมาทั่วร่าง พละกำลังของมันนั้นมากพอที่จะปีนหน้าผาอันสูงชันได้ด้วยมือเปล่า นี่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตจากโลกแน่ๆ มันเป็นสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่มีชีวิตอยู่เพื่อการต่อสู้เท่านั้น ชื่อของมันก็คือ

“ดูมส์เดย์!!!”

และเมื่อเหล่าลูกเรือพยายามจะ จับมันกลับไปทดลอง พวกเขาก็พลาดมหันต์ที่ดูถูกความแข็งแกร่งของสิ่งมีชีวิตตัวนี้ เพราะเจ้าดูมส์เดย์สามารถระเบิดเรือดำน้ำลำยักษ์นี้ทิ้งได้อย่างง่ายดาย!!!

แต่เป้าหมายต่อไปของมันคืออะไรกันล่ะ?

ลอนดอน ปัจจุบัน

หลังจากที่ทั้งซูเปอร์แมนและวันเดอร์วูแมนได้รับการรักษาจนหายดีแล้ว พวกเขาเลยได้โอกาสมาออกเดทกันที่แดนผู้ดีซะเลย

ซูเปอร์แมน : มันแปลกๆ นะว่ามั้ย ผมไม่อยากให้คุณอึดอัดใจ…

วันเดอร์วูแมน : นานมากแล้วนะที่เราไม่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบนี้ พวกเราทั้งคู่เปลี่ยนไป… ใช่แล้ว มันถึงแปลกๆ ยังไงล่ะ

ซูเปอร์แมน : ใช่ เรื่องนั้นแหละ ผมรู้สึกเหมือนพลาดอะไรไปหลายอย่าง อย่างเช่น…

ซูเปอร์แมน : คุณกลายเป็นเทพีแห่งสงคราม? เป็นยังไงบ้างล่ะ? ผู้คนสรรเสริญคุณรึเปล่า? คุณควรจะก่อสงครามเพิ่มมั้ย?

วันเดอร์วูแมน : มันไม่ใช่อย่างงั้นเลย ชั้นรู้สึกถึงสงคราม เข้าใจมัน ทำไมมันถึงเกิด มันเกิดขึ้นที่ไหน…

วันเดอร์วูแมน : ชั้นอยากจะลองเปลี่ยนความคิดพวกนี้ดู ถ้าทำได้นะ บางที ชั้นต้องตัดสินว่าโลกควรมองสงครามยังไง

วันเดอร์วูแมน : ถ้าทำได้ ชั้นจะยุติมันไปตลอดกาล แต่ถ้าไม่ได้ บางที ชั้นคงต้องผ่านเลยความคิดนั้นไป แล้วก็ไปพักยาวๆ แน่นอน

ซูเปอร์แมน : ผมก็คิดอย่างงั้นเหมือนกัน แต่คุณแน่ใจนะ ว่าอยากใช้เวลาของเราไปกับการนั่งคุยกันบนยอดตึกนี้

ซูเปอร์แมน : นี่เป็นเมืองของคุณนะ มีที่ไหนที่เราควรไปอีกมั้ย? โลกเพิ่งคืนลมหายใจเรามา ใช้มันซะ! หาอะไรสนุกๆ ทำกันดีกว่า!

วันเดอร์วูแมน : ความจริงแล้ว มีอยู่ที่นึงที่ชั้นชอบมากไม่ไกลจากนี่ เราคงต้อเปลี่ยนที่แล้วล่ะ คิดว่านะ

ซูเปอร์แมน : งั้นไปกันเถอะ!

สองฮีโร่กลับกลายมาเป็นปถุชนคน ธรรมดาอีกครั้ง พวกเขามากันที่ผับแห่งหนึ่งในลอนดอน เสียงดนตรีบรรเลงไปกับการเริงระบำของเหล่าหนุ่มสาว ก่อนที่อาเสี่ยเจ้าของร้านจะมาทักทายกับทั้งสอง

เสี่ย : เฮ้ ไดอาน่า! ยินดีต้อนรับ!

ไดอาน่า : ว่าไง ฟลอยด์ คืนนี้ ใครมากัน?

ฟลอยด์ : เด็กใหม่น่ะ คุณต้องชอบพวกเขาแน่ แล้วนั่นเพื่อนคุณเหรอ?

คลาร์ก : สวัสดีฟลอยด์ ผมคลาร์ก

ฟลอยด์ : ไอ้กันอีกคน! อยากรู้ความลับอะไรมั้ย? เข้ามาสิ เดี๋ยวฟลอยด์จะเล่าอะไรน่าตื่นเต้นให้ฟัง

คลาร์ก : เอ่อ… โอเค

ฟลอยด์ : ไดอาน่าที่รัก เธอมานี่แทบจะทุกเวลา ผมเห็นเธอบ่อยมาก แต่คุณรู้อะไรมั้ย ?

คลาร์ก : อะไรเหรอครับ ?

ฟลอยด์ : ผมไม่เคยเห็นเธอพาหนุ่มคนไหนมาด้วยเลย นับพระพรของคุณซะ คุณรู้มั้ยว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเทพเจ้า!

คลาร์ก : ผมรู้ ฟลอยด์ มันเป็นเรื่องจริงแน่นอน

แต่ระหว่างที่ทั้งสองกำลังคุยกันอยู่ ไดอาน่าของเราก็ออกไปแดนซ์สนั่นฟลอร์ซะแล้ว

แล้วคลาร์กก็เดินฝ่าฝูงไปตามคุณแฟนที่กำลังเต้นอย่างเมามัน

ไดอาน่า : ชั้นชอบเต้นนะ คุณล่ะ? ชั้นไม่เคยถามคุณเลย แต่จากประสบการณ์ของชั้น ใช่ว่าผู้ชายทุกคนจะชอบ…

คลาร์ก : มานี่สิ

เห็นใส่แว่นเนิร์ดๆ งี้ คลาร์กก็เต้นเป็นนะครับ แล้วทั้งคู่ก็พากันไปเต้นกลางฟลอร์ด้วยลีลาที่ไม่แพ้คู่อื่นๆ

ไดอาน่า : นี่ มันยอดเยี่ยมจริงๆ ชั้นเพิ่งคิดว่าอาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้อยู่ด้วยกัน เมื่อกี้นี้ คุณเพิ่งบอกว่าโลกได้คืนลมหายใจให้กับเรา เรากำลังครอบครองมันอยู่! ถึงในท้ายที่สุดเราจะต้องปล่อยมันออกไปก็เถอะ

คลาร์ก : ใช่ แล้ว คุณพูดถูก แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว อย่างน้อยเราก็มีความทรงจำว่าครั้งหนึ่ง เราเคยมาเต้นกันที่ลอนดอน แล้วถ้าเราได้รับลมหายใจนั้นมา…

“มันจะแย่ซักแค่ไหนกันเชียว”

ผงาด!!!

ติดตามตอนต่อไปได้ที่

Superman #30!!!

------------------------------------------------------------------------------------------

คุยกันท้ายเล่ม

          สวัสดีครับ ผม Mr.S จากเพจ Talks Comics & Movie Thai เองครับ เล่มนี้ถือเป็นเล่มแรกเลยที่ผมได้มีโอกาสสปอยล์ ข้อมูลเกี่ยวกับค่าย DC Comics ก็ไม่ค่อยรู้ลึกเท่าไร ถ้ามีตรงไหนควรติก็ใส่เข้ามาได้ไม่ยั้งเลยครับ ๕๕๕

          ในเล่มนี้เป็นเล่มปฐมบทสู่อีเวนต์ Superman Doomed นะครับ ส่วน Superman เล่ม ๓๐ @K กำลังทำอยู่นะครับ ซึ่งทางเพจเราก็จะขอสปอยล์จนจบอีเวนต์เลยครับ

          สุดท้ายนี้ ในฐานะที่เป็นมือใหม่ของวงการสปอยล์คอมิคประเทศไทย ก็ขอฝากเนื้อฝากตัวกับผู้อ่านทุกๆ คนด้วยครับ ๕๕๕

#misterS