Legendary Star-Lord #6 (2014)

การเดทครั้งแรกของสตาร์ลอร์ดและคิตตี้จะเป็นไปได้ด้วยดีหรือไม่
ในเมื่อเดอะสลอธเทอร์สควอดจ้องเล่นงานสตาร์ลอร์ดในการเดทครั้งนี้อยู่ด้วย
และเปิดเผยตัวจริงของมิสเตอร์ไนฟ์ ศัตรูลึกลับที่จ้องเล่นงานสตาร์ลอร์ด!!

Legendary Star-Lord #6
เรื่องโดย : Sam Humphries
ภาพโดย : Paco Medina, Juan Vlasco, David Curiel
วางจำหน่าย : 3 ธันวาคม 2557
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics
ผู้สปอยล์ : Musashi

(คลิ๊กที่รูปเพื่อดูรูปขนาดใหญ่)

ณ ดาวเคราะห์สปาร์แท็กซ์
เมืองหลวงของอดีตอาณาจักรสปาแท็กซ์


สุดท้ายก็ได้มาเดทแล้ว


สุดท้ายก็ได้มาเดทแล้ว


ชั้นต้องให้มันเป็นไปด้วยดีให้ได้


ชั้นต้องให้มันเป็นไปด้วยดีให้ได้

ชั้นคิดว่าทุกอย่างมันเป็นไปได้ดีสำหรับ "เรา" แต่หลังๆมานี่ ปีเตอร์ทำตัว...แปลกมากๆ


ชั้นรู้ว่าชั้นอยู่ในคอกหมานี่กับคิตตี้

นี่ต้องเป็นเดทที่สมบูรณ์แบบให้ได้

Star-Lord : เฮ้, เฮ้!

Kitty : เฮ้!

Star-Lord : ถ้าพายุเรียกวาตะภัย น้ำท่วมเรียกอุทกภัย แล้วไฟไห้มเรียกอะไร ?

Kitty : หืม ?

Star-Lord : ก็เรียกรถดับเพลิงนะสิ

Kitty : ฮ่า-ฮ่า ชั้นเก็ทนะ

ชั้นว่าชั้นไม่นะ


บ้าเอ๊ย! ไหนร็อคเก็ตบอกว่าสาวๆชอบมุกตลก!


ไม่เอาน่า ปีเตอร์ อย่าทำเดทครั้งนี้พังสิ


ไม่เอาน่า ปีเตอร์ อย่าทำเดทครั้งนี้พังสิ

สาวชาวโลกชอบทำอะไรเวลาออกเดทละเนี่ย ?

ปกติแล้วชั้นมักไปกับสาวต่างดาวที่ชอบพวกบาร์ดำน้ำนะ

ทั้งหมดที่ชั้นคิดออกก็มีแค่พวกที่ชั้นเคยดูมาจากทีวีเอง


Star-Lord : เอ่อออออออ อ่า--

Kitty : ว่าไง ?

Star-Lord : --คุณคิดยังไงกับ-- ?

ที่ๆสตาร์ลอร์ดพาคิตตี้มาก็คือโรงละครโอเปร่านั่นเอง แถมยังนั่งในคอกวีไอพีซะด้วย (แต่สตาร์ลอร์ดเรียกคอกหมา) ในอวกาศก็ยังอุตส่าห์มีโอเปร่ากับเค้าอีกนะ

Kitty : มันเยี่ยมมากเลย! ชั้น เอ่อ รักโอเปร่า

มันน่าเบื่อสุดๆ


นี่น่าเบื่อสุดๆ

แต่ในขณะนั้นเองสายตาของสตาร์ลอร์ดก็มองไปเห็น... เดลฟิเนีย (Delphinia) หนึ่งในสมาชิกของเดอะสลอธเทอร์สควอดที่ปลอมตัวเป็นนักแสดงบนเวที และหล่อนก็ยิงธนูมาทางเขากับคิตตี้ทันที

สตาร์ลอร์ดหลบธนูของเดลฟิเนียได้ และเขาไม่ต้องการให้คิตตี้รู้ว่ามีคนจ้องเล่นงานเขาอยู่เพราะเขาไม่ต้องการให้เดทครั้งนี้เหลว เขาเลยเฉไฉด้วยการหยิบดอกไม้เหี่ยวๆมาคุกเข่ามอบให้คิตตี้ ก่อนจะเล่นมุกเสี่ยวบอกว่าดอกไม้นี่ดูน่าเกลียดไปแล้วเพราะความสวยของคิตตี้

และเมื่อเขามองกลับไปที่เวทีอีกครั้งก็พบว่าเดลฟิเนียหายไปแล้ว เขาจึงชวนคิตตี้ออกไปนอกโรงละครทั้งๆที่คิตตี้คัดค้านบอกว่าละครยังไม่จบ แต่เขาบอกว่าช่างเถอะเพราะเขาเคยดูมาก่อนแล้ว

Kitty : ปีเตอร์! ทำไมคุณถึง--

Kitty : --ทำตัวพิลึกๆยังงี้ ?

Star-Lord : ใคร ผมหรอ ? ผมไม่ได้พิลึกนะ ไม่มีอะไรพิลึกซักหน่อย! ทุกอย่างยอดเยี่ยมไปเลย! นี่มันพิลึกรึเปล่าล่ะ ?

Kitty : ก็นะ ทุกอย่างมันพิลึกนิดนึงแหละ เรากำลังเดทกันผ่านโทรศัพท์โฮโลแกรม โดยที่คุณอยู่ในโลกต่างดาว--

Kitty : --แต่ชั้นอยู่ที่นี่บนโลกนี่

Star-Lord : ไร้สาระน่า ไม่มีอะไรจะเป็นธรรมชาติกว่านี้--

Star-Lord : --และโรแมนติคเท่านี้อีกแล้ว

แต่ในขณะที่สตาร์ลอร์ดกำลังพาคิตตี้เล่นเสก็ตน้ำแข็งอยู่นั่นเอง มิซา (Misa) ก็ปรากฎตัวขึ้นมาข้างหลังทั้งคู่ โดยที่คิตตี้ไม่รู้ตัวเลย

มิซา นักล่า

ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่--

สตาร์ลอร์ดจึงส่งคิตตี้ให้ไปหาตัวมาสคอทถือลูกโป่งและบอกให้เธอเต้นรำไปกับเจ้าตัวนั้นก่อน จนคิตตี้คิดว่าสตาร์ลอร์ดเพี้ยนขึ้นไปทุกทีแล้ว ก่อนที่สตาร์ลอร์ดจะใช้ปืนธาตุ (Element Gun) ของเขาจัดการมิซาด้วยการเคลือบเธอด้วยหินแกรนิตจากปืนของเขา

Star-Lord : เฮ้ เอาละ ได้เวลามื้อค่ำของเราที่จองไว้แล้วล่ะ! ไปกันเถอะ!

Kitty : ปีเตอร์ ควิลล์--

Kitty : --นี่มันชักจะไม่ตลกแล้วนะ

Star-Lord : ยินดีต้อนรับสู่ภัตตาคารที่ดีเยี่ยมที่สุดในอาณาจักรสปาแท็กซ์! หมายถึงอะไรที่เหลืออยู่ของอาณาจักรอ่ะนะ

Star-Lord : แจ่มสุดๆเลยใช่มั๊ยละ ?

Kitty : มัน เอ่อ... ดีมั๊ยนะหรอ ? ยกเว้นตรงชั้นเป็นโฮโลแกรม ชั้นก็เลยกินอะไรจริงๆไม่ได้เนี่ยสิ

ในขณะที่สตาร์ลอร์ดพาคิตตี้มายังภัตตาคารที่เขาจองไว้สำหรับมื้อค่ำ สายตาเขาก็เหลือบมองไปเห็นฟาเธอร์ เดียโบล (Father Diablo) นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ แถมยังหันมาชูแก้วไวน์ให้ด้วย ทำให้เขาต้องใช้มุกฝืดๆ เอาตัวรอด ด้วยการอ้างว่าสัญญาณของโทรศัพท์โฮโลแกรมไม่ดีขึ้นมาดื้อๆ

Star-Lord : คิตตี้ ? ซ่า.. คุณได้ยินผมมั๊ยตอนนี้ ?

Kitty : ว่าไงนะ ? ชั้นได้ยินนานชัดสุดๆเลย ตาบื้อ--

ไม่อยากจะทำอย่างนี้เลย แต่--

ชั้นจะปล่อยให้เธอเห็นเรื่องพวกนี้ไม่ได้

หลังจากปิดสัญญาณโทรศัพท์โฮโลแกรมของคิตตี้แล้ว สตาร์ลอร์ดก็ใช้เอเลเมนท์กันของเขายิงจัดการฟาเธอร์เดียโบลอย่างรวดเร็ว (ทำไมพวกเอ็งกระจอกยังงี้ฟ่ะ ?) ก่อนที่คิตตี้จะโทรกลับเข้ามาอีกครั้ง

Kitty : คุณต้องมีข้อแก้ตัวดีๆสำหรับ-- เกิดบ้าอะไรขึ้นที่นี่เนี่ย ?

Star-Lord : อะแหะ แหะ--

Star-Lord : ลมประหลาดนะสิ! เกิดขึ้นได้ตลอดเวลาที่สปาร์แท็กซ์แหละ บางทีนั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เราสายหลุดน่ะ ยังไงซะที่นี่มันเละไปหมดแล้ว เราไปกันดีกว่า

Kitty : คุณอย่ามาทำเป็นออกคำสั่งนะ ปีเตอร์ ชั้นเริ่มจะ--

Kitty : --หงุดหงิด หงุดหงิดจริงๆแล้ว!

สตาร์ลอร์ดพาคิตตี้หนีออกมาเดินเล่นในสวน แต่ว่ายังไม่ทันไร เขาก็รู้สึกตัวได้ทันทีว่าซีซาร์ ดูน (Czar Doon) แอบซุ่มรอเขาอยู่ที่นี่

ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่--

หมอนั่นอยู่ด้านบนของพวกเรา--

สายไปแล้วที่จะหลบออกไป--

Star-Lord : ระวัง!

Kitty : ระวังอะไร ? รูปปั้นผุๆ เนี่ยนะหรอ ?

Kitty : ปีเตอร์ ชั้นชักจะมีปัญหาแล้วนะ!

Star-Lord : ไม่นะ เดี๋ยวก่อนสิ ผม--

Kitty : นี่มันเดทแบบไหนกัน ?

Star-Lord : เอ่อ ก็... เพอร์เฟคเดทไง เอ่อ--

Kitty : พอได้แล้ว คุณจะทำตัวตามสบายแล้วก็สนุกกับเวลาดีๆหน่อยไม่ได้รึไง ?

Kitty : คุณทำตัวประหลาดๆกับชั้นมาเป็นอาทิตย์ๆ! ทำเป็นไม่สนใจชั้นด้วยซ้ำ!

Kitty : ฟังนะ ชั้นไม่ได้ต้องการโอเปร่าอลังการหรืออาหารค่ำแพงๆ ชั้นแค่ต้องการคุณ--

Kitty : --ใช่ คุณนั่นแหละ มิสเตอร์ "สตาร์ลอร์ดผู้เป็นตำนาน"

Kitty : ชั้นต้องการให้คุณ--แค่แป๊บเดียวก็ได้-- แค่...

Kitty : ชั้นไม่รู้สิ แค่ทำให้ชั้นรู้สึกว่าชั้นไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ไม่มีตัวตนอยู่จริงในระยะทางพันล้านปีแสงที่ห่างออกไป แม้ว่า...

ชั้นหวังว่าเขาจะพูดอะไรซักอย่าง


พูดอะไรซักอย่างสิ พวก

คุณยังน่ารักแม้แต่ตอนโกรธ ไม่ดีอ่ะ!

เราเข้าไปในห้องมืดๆแล้วดูว่ามันสร้างมาจากอะไรดีมั๊ย ? อะไรเนี่ย?!

มาสะหวีวี่วีกันดีกว่า บ้าแล้ว!

นายกำลังทำเดทนี้พังแล้วนะ!

Kitty : ...แม้ว่า ตามเทคนิคแล้วชั้นจะไม่มีตัวตนอยู่ตรงนี้จริงๆก็เถอะ

โอ้ เยี่ยมไปเลย ชั้นว่าพูดไปมันก็เท่านั้นแหละ

Kitty : คุณก็รู้ พวกเราไม่ได้มีเรื่องประหลาดดีๆให้เริ่มต้นกันก็จริง ถ้าเดทนี้ไม่เวิร์คแล้วละก็ เราก็ยังพอจะ--

Star-Lord : เฮ้

Star-Lord : คุณไม่เคยอยู่ห่างไปพันล้านปีแสงเลยซักนิด

Star-Lord : ไม่ใช่สำหรับผม คุณอยู่ในใจผมเสมอ

Star-Lord : ผมขอโทษนะที่ผมทำให้คุณรู้สึกไปแบบนั้น

เอ่อ นั่นมันฟังดูน้ำเน่าชะมัด


เอ่อ นั่นมันฟังดูน้ำเน่าชะมัด

Kitty : จริงหรอ ?

แล้ววววววก็หวานซึ้งมากๆด้วย


Star-Lord : แน่นอน ผมคิดว่าคุณคือผู้หญิงที่เจ๋งที่สุดในกาแล็คซี่เลย

Kitty : ฮ่า-ฮ่า ไม่เอาน่า ปีเตอร์-- ชั้นไม่ใช่ผู้หญิงที่เจ๋งที่สุดในกลุ่มเอ็กซ์เม็นด้วยซ้ำ

Star-Lord : คุณกล้าหาญมากจริงๆนะ

Kitty : กล้าหาญหรอ ? แต่ชั้นเกลียดอวกาศจะตาย!

Star-Lord : พวกเอ็กซ์เม็นวัยเยาว์จากอดีตนั่น-- คุณพาเขามาภายใต้การดูแลของคุณนะ!

Star-Lord : ถ้าหากว่าคุณทำมันพังละก็ นั่นคงประมาณว่าจุดจบของกาลและอวกาศเลยแหละ ไม่ได้กดดันนะ!

Star-Lord : คุณเป็นผู้นำตัวจริงเลย

Star-Lord : และกล้าหาญที่สุดในคนทั้งหมดเลย--


Star-Lord : --คุณเป็นครูนะ! ผมหมายถึง คุณทำยังงั้นได้ยังไงล่ะ ? วัยรุ่นนี่สัตว์ประหลาดวายร้ายชัดๆ!

Star-Lord : ผมนี่แวนซ์สุดๆเลยตอนผมเป็นวัยรุ่น!

Kitty : ชั้นพนันว่าคุณคงเอาเรื่องน่าดู

Star-Lord : อะฮ่า! คุณยิ้มแล้ว

Kitty : ปีเตอร์ ทำไมคุณถึงต้องทำตัวเป็นตัวแสบอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะ ? ทั้งๆที่ลึกๆแล้ว--

Kitty : --คุณมีหัวใจที่ดีงามขนาดนี้ คุณควรจะฟังเสียงมันให้มากกว่านี้

Star-Lord : ผม... ผมรักหัวใจของคุณเหมือนกัน คุณเห็นคนอื่นสำคัญกว่าตัวเองเสมอ แล้วก็... เอ่อ...

Star-Lord : มันโอเครึเปล่าถ้าผม-- ? ผมหมายถึง ผมจะ...

Kitty : แน่นอน คุณทำได้สิ

Kitty : คุณรู้มั๊ยคุณนะเป็นคู่เดทที่ดีมากเวลาที่คุณแค่ทำตัวตามสบายและเป็นตัวของตัวเองและพยายามที่จะไม่ทำตัวเป็นมิสเตอร์สุภาพบุรุษนัก

Star-Lord : ผมเสียใจที่ผมทำทุกอย่างวุ่นวายไปหมดคืนนี้

Kitty : ชั้นให้อภัยคุณได้-- ถ้าคุณแค่บอกความจริงชั้นมา

Kitty : ว่าคุณไปเอาไอ้สูทบ้าบอคอแตกนี่มาจากไหน

Star-Lord : คุณไม่ชอบหรอ ? ผมไม่รู้อ่ะ ผมขอให้โทนี่สตาร์คส่งมันมาให้เลยนะ!


Kitty : ชั้นมั่นใจมากๆว่าสตาร์คจะไม่ยอมใส่ไอ้ชุดนี้แน่ๆ

Kitty : แต่มันโอเคน่า มันทำให้คุณดูน่ารักมากจริงๆ

Star-Lord : น่ารักหรอ ? คุณน่ารักยิ่งกว่าซะอีก ในชุดรัดรูปสีเหลือง-ดำนั่นใช่มั๊ยล่ะ ? ไม่เอาน่า คุณทำผมจะคลั่งตายแล้ว

Kitty : หุบปากแล้วจูบชั้นซะทีเถอะ พ่อหนุ่มอวกาศ

ในที่สุด



ในที่สุด

แต่ก่อนที่ทั้งคู่จะจ๊วบบ๊วบกัน มารคอหอยก็โผล่ออกมาพอดี

Czar Doon : อะแฮ่ม

โอ แน่นอนเลย ซีซาร์ ดูน

แล้วก็เดอะสลอธเทอร์สควอดทั้งกลุ่ม

Star-Lord : นายนี่รู้ดีเรื่องโผล่มาผิดเวลาจังนะ

Czar Doon : ชั้นเรียนมาจากทานอสน่ะ

Kitty : ปีเตอร์!

Star-Lord : คิตตี้ ผมขอโทษ!

Star-Lord : ผมพยายามผ่อนคลายตามที่คุณบอก แต่ผมลืมระวังหลังไปเลย!

Star-Lord : ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวผมก็จะหนีออกมา--

Star-Lord : --ได้เหมือนเดิม

Kitty : ตาบื้อ ชั้นไม่ได้บอกว่าให้โดนจับด้วยซะหน่อย!

Star-Lord : มันคุ้มค่าน่า แค่ได้ใช้เวลาห้านาทีกับคุณก็พอ

Czar Doon : บอกฝันดีได้แล้ว

Star-Lord : อุ๊บ!

Czar Doon : บ๊ายบาย คุณแฟนสาว

Kitty : เดี๋ยว--!

คลิ๊ก

Kitty : ปีเตอร์...?

??? : ถอดผ้าคลุมหัวมันออกซะ

Star-Lord : อ๊าาากก--! เอาจริงๆนะ พวกนายไปเอาผ้าคลุมหัวนี่มาจากไหนเนี่ย จักกะแร้กาแลคตัสหรอ ?

Star-Lord : ตอนนี้ ชั้นเลือกได้ยังว่าจะซัดใครก่อนดี ? หรือพวกนายมีตัวเลือกไว้แล้ว ?

??? : พอได้แล้ว


และเบื้องหน้าของสตาร์ลอร์ดก็คือมิสเตอร์ไนฟ์ (Mister Knife) ศัตรูลึกลับที่ตั้งค่าหัวของเขาไปทั่วจักรวาลกับไบลห์ (Bligh) ลูกน้องคนสนิทนั่นเอง

Bligh : ยินดีที่ได้เจอคุณอีกครั้งนะ มิสเตอร์ควิลล์

Mister Knife : จนได้นะ "สตาร์ลอร์ด ผู้เป็นตำนาน"

Star-Lord : จนได้นะ มิสเตอร์ไนฟ์ แล้วก็ไบลห์จากป้อมไวเดอร์ดูม... เอ่อ

Star-Lord : นายมันไอ้งี่เง่าที่ตั้งค่าหัวชั้นสินะ ดี นายเพิ่งจะทำลายเดทของชั้นกับสาวที่เจ๋งที่สุดในกาแล็คซี่ไป เพราะงั้นมันคงไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่านี้แล้ว

Mister Knife : โอ ชั้นชักสงสัยเอามากๆเลยสิ ไอ้หนู

และมิสเตอร์ไนฟ์ก็ถอดหน้ากากที่ปิดบังโฉมหน้าที่แท้จริงของเขามาตลอดออก

และใบหน้าภายใต้หน้ากากนั่นก็คือบุคคลที่สตาร์ลอร์ดไม่คาดคิดมาก่อน

J'son : ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกันเนี่ย แกเป็นต้นเหตุให้ชั้นต้องสละราชบังลังก์

J'son : แกเอาแต่วุ่นวายกับชั้นมาตลอดนับตั้งแต่ก้าวแรกที่แกออกมาจากไอ้ดาวขี้โคลนที่แกเรียกว่าบ้านนั่น

J'son : และตอนนี้แกก็อยู่ที่นี่แล้ว-- ชั้นจะได้จัดการแกให้พ้นๆทางชั้นซักที

Star-Lord : พ่อ?! โอ้ นี่มันแย่ได้อีกหรอเนี่ย

ณ ดาวขี้โคลนที่เขาเรียกว่าบ้าน
อะเวนเจอร์ทาวเวอร์

Computer : คุณสตาร์ค คุณเล่นเกมมาห้าชั่วโมงติดต่อกันแล้ว คุณแน่ใจว่าคุณจะเล่นต่อไป

Tony : คอมพิวเตอร์ คำถาม: สตาร์คเป็นพวกชอบชิ่งหนีรึเปล่า ?

Computer : ไม่ใช่

Tony : งั้นก็เล่นต่อเลยสิ!

Tony : อืม ชั้นชักสงสัยแล้วสิว่าเดทของพ่อหนุ่มสตาร์ลอร์ดเป็นยังไงบ้าง ? ชั้นพนันได้เลยว่าหมอนั่นต้องดูหะรูหะราสุดๆในชุดทักซิโด้สีฟ้าอ่อนนั่นแน่ๆ ฮ่าๆ!

Tony : คิดซะว่ามันเป็นการตอบแทนสำหรับห้องน้ำอวกาศแล้วกัน ขำๆนะ!

Computer : คุณสตาร์ค การปล่อยยานอวกาศอะเวนเจอร์สำเร็จแล้ว

Tony : เดี๋ยวนะ ชั้นไม่ได้สั่งอนุมัติให้ปล่อยยานซักหน่อย

Computer : สิทธิ์การออกคำสั่งอนุมัติถูกแทนที่

Tony : งั้นก็สั่งให้ยานกลับมา

Computer : สิทธิ์ควบคุมระยะไกลถูกแทนที่

Tony : ใครว่ะเนี่ย--ขอภาพจากกล้องตรวจการณ์หน่อยซิ


และเมื่อโทนี่ได้เห็นภาพจากกล้องตรวจการณ์ที่ติดตั้งไว้ในอะเวนเจอร์ทาวเวอร์

Tony : โอ้ เยี่ยมไปเลย เปิดช่องการสื่อสารดิ๊

Tony : นี่คืออะเวนเจอร์ทาวเวอร์ ถึงยานอวกาศของชั้น

Tony : ของชั้น ของชั้น ของชั้น

Tony : มีตัวปัญหาแค่คนเดียวที่ชั้นรู้จักว่าสามารถแฮคอุปกรณ์ของชั้น--และเดินผ่านกำแพงได้ด้วย--

Tony : คิตตี้ ไพรด์!

Kitty : โทษทีนะ สตาร์ค คิดซะว่ามันเป็นการเอาคืนเรื่องชุดทักซิโด้สีฟ้าอ่อนนั่นละกัน!

Kitty : รอหน่อยนะปีเตอร์! ชั้นกำลังจะไปช่วยคุณแล้ว


Kitty : บ้าเอ๊ย ชั้นเกลียดอวกาศ

จบเล่ม 6.

กดแค่ 1 ครั้งแทนคำขอบใจ คลิ๊กที่นี่

ซื้อคอมมิคเล่มนี้แบบดิจิตอลถูกลิขสิทธิ์ คลิ๊กที่นี่

***อ่านจบแล้วก็คอมเมนท์กันหน่อยสิเธอว์***

------------------------------------------------------------------------------------------

คุยกันท้ายเล่ม
          อ่านเล่มนี้แล้วรู้สึกว่าไอ้เล่มที่แล้วที่โม้มาว่าเดอะสลอธเทอร์สควอดมันเก่งยังงั้นยังงี้นี่คนละเรื่องกันเลย เพราะขนาดเล่มนี้ปีเตอร์ต้องคอยระวังไม่ให้คิตตี้รู้ตัวไปด้วย สู้กับพวกสลอธเทอร์สควอดไปด้วย ยังจัดการพวกมันได้สบายๆ ถึงแม้ตอนสุดท้ายจะพลาดท่าโดนจับไปอยู่ดีก็เถอะ แต่ส่วนสำคัญจริงๆของเล่มนี้ผมว่าคือบทพระนางของสตาร์ลอร์ดกับคิตตี้มากกว่า ตอนแรกกะจะแปลผ่านๆ แต่ไปๆมาๆอยากให้เห็นถึงความสัมพันธ์ของของทั้งคู่ที่ผู้แต่งพยายามเล่าให้เราเห็นว่าทั้งสองคนเริ่มเข้าใจกันและกันมากขึ้นได้ยังไง ก็เลยแปลให้ละเอียดมากขึ้นอีกหน่อยหวังว่าคงชอบกัน

          อีกประเด็นคือการที่ตัวจริงของมิสเตอร์ไนฟ์คือเจสันพ่อแท้ๆของสตาร์ลอร์ดเองนี่ก็เล่นเอาผมเซ็งนิดหน่อย เพราะแรกๆที่ผมเริ่มอ่านคอมมิค ในอีเวนต์ Infinity นี่ ผมยังรู้สึกว่าเจสันมันงี่เง่าก็จริง แต่ก็ยังเลวแบบนักการเมืองที่ต้องทำเพื่อผลประโยชน์ของอาณาจักรตัวเอง แต่มันก็น่าจะรักปีเตอร์ในฐานะลูกชายอยู่ ไม่งั้นคงไม่ยอมรับ และยอมให้ทั้งจักรวาลรู้แต่แรกหรอกว่าปีเตอร์เป็นลูกมัน แต่ตอนหลังๆนี่ ดูพี่แกจะเลวเข้าเส้นไปจริงๆซะแล้ว แถมยังคิดจะกำจัดลูกชายตัวเองอีกต่างหาก ผมว่าคนที่คิดตัวละครสตาร์ลอร์ดและเจสันขึ้นมาและเขียนประวัติให้ปีเตอร์เป็นลูกเจสันแต่แรกนี่ คงไม่คิดว่าอยู่ดีๆเจสันที่ตัวเองสร้างขึ้นมาจะกลายเป็นตัวร้ายแบบนี้ไปแน่ๆ

Musashi