Spider-Woman #2 (2014)

เจสซิก้าที่แฝงตัวเข้าไปในแดนสลัวถิ่นกำเนิดของเหล่าผู้สืบทอด
ได้พบกับตัวเธอเองในจักรวาลนี้ที่ทำงานรับใช้เหล่าผู้สืบทอด
และความสัมพันธ์ที่น่าตกใจระหว่างตัวเธอในจักรวาลนี้กับมอร์ลัน...?!

Spider-Woman #2 (2014)
เรื่องโดย : Dennis Hopeless
ภาพโดย : Greg Land, Jay Leisten, Frank D'Armata
วางจำหน่าย : 17 ธันวาคม 2014
สำนักพิมพ์ : Marvel Comics
ผู้สปอยล์ : Musashi

(คลิ๊กที่รูปเพื่อดูรูปขนาดใหญ่)

"พวกนั้นเรียกที่นี่ว่าแดนสลัว (Loom World)"

"ถิ่นฐานของครอบครัวฆ่าไม่ตายที่จ้องจะกลืนกินเหล่าแมงมุมเหมือนกับพวกเราเป็นแครกเกอร์แช่เย็นรูปสัตว์สีชมพู"

"เหล่าผู้สืบทอด (The Inheritors)"

"ดูเหมือนพวกนั้นจะเอาสิ่งของจากแต่ละจักรวาลที่พวกนั้นพิชิตได้มารวมกันอย่างกับรวมซากแฟรงค์เกนสไตน์"

"เหมือนที่คุณรู้นั่นแหละ"

"พวกเราไม่รู้อะไรเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้และหน้าที่ลาดตระเวนก็เลยตกเป็นของชั้นไป"

"ทั้งหมดที่ชั้นต้องทำก็คือเปิดเผยความลับทั้งหมดของดาวเคราะห์ที่เหล่าเทพของพวกเขาอยากจะกินชั้นเป็นอาหารเช้าดวงนี้ให้ได้"

"ตอนที่ชั้นถามสไปเดอร์แมน (Spider-Man) ว่าชั้นจะเอาตัวรอดจากแผนการงี่เง่านี้ได้ยังไง..."

"หมอนั่นบอกว่า "ก็ด้วยหน้าอกแมงมุมสุดเซ็กซี่ของเธอไง*""

*จริงๆ ประโยคนี้ในภาษาอังกฤษพูดว่า By The Skin of Your Cephalothorax" ซึ่ง Cephalothorax นี้เป็นศัพท์ที่ใช้เรียกสัตว์ที่มีส่วนหัวกับอกติดกัน เช่น แมงมุม นี่แหละครับ ซึ่งผมเดาว่าสไปดี้ก็คงตั้งใจจะหมายถึงหน้าอกของเจสซิก้านี่แหละครับ เพราะสไปเดอร์วูแมน (Spider-Woman) เป็นฮีโร่หญิงที่ขึ้นชื่อว่าหุ่นเซ็กซี่มากๆคนนึง และเธอยังใช้ความเซ็กซี่รวมทั้งความสามารถในการปล่อยฟิโรโมนของเธอเอาตัวรอดจากสถานการณ์ร้ายๆอยู่บ่อยๆ

"นี่แหละทำไมสไปเดอร์แมนกับสไปเดอร์วูแมนถึงไม่ค่อยแฮงค์เอาท์กันนัก"

แต่ในระหว่างที่เจสซิก้า (Spider-Woman) กำลังเดินสำรวจไปตามท้องถนนนั้นเอง เหล่าผู้คนต่างให้ความสนใจเธอกันจนผิดปกติ

"ไม่มั่นใจจริงๆว่าทำไมชั้นถึงได้รับความสนใจนักที่นี่แต่..."

"...พวกเรารู้ดีว่ากฎข้อแรกของการจารกรมให้ประสบความสำเร็จคือ--"

"ไหลตามน้ำให้เป็น"

"ซึ่งนำเราไปสู่กฎข้อสองของการจารกรมให้ประสบความสำเร็จที่ว่า..."

ในขณะที่เจสซิก้าพยายามปฏิเสธสิ่งของมากมายที่เหล่าผู้คนพยายามจะให้เธอนั้น

??? : แกได้ยินที่เธอพูดแล้ว เจ้าพวกโสโครก ถอยออกไป!

"บางครั้งน้ำก้ไหลพาคุณไปถึงน้ำตก--"

ชายคนหนึ่งก็แทรกเข้ามาจากด้านหลังและใช้มือที่เป็นหนวดปลาหมึกของเขาจับเธอยกขึ้น

??? : เธอเป็นของพวกเรา

"--และทุบหัวคุณเข้ากับชะโงกหินด้านล่าง"

เธอถูกพาไปยังเรือลำหนึ่งซึ่งมีชายขาขาดคนหนึ่งเป็นกัปตัน

กัปตันเรือ : ผมหวังว่าคุณจะให้อภัยการกระทำที่ไม่เหมาะสมของคนของผมนะครับ มิสเจสซิก้า

กัปตันเรือ : พวกเขาถูกสั่งให้พาตัวคุณมากแต่ผมไม่ได้คิดวาพวกนั้นจะทำตามที่ผมบอกตรงตัวขนาดนั้น

"โอเค แปลว่ามีเจสซิก้าอยู่คนนึงที่นี่ที่ดูเหมือนชั้นมากพอที่ชั้นจะผ่านจุดนี้ไปได้ ?"

Spider-Woman : ไม่ได้เป็นอันตรายอะไร

กัปตันเรือ : ผมประหลาดใจที่ได้เห็นคูณในเมืองโดยที่ไม่มีการ์ดซักคน

"และเธอก็สำคัญมากพอที่จะมีการ์ดคอยดูแล ?"

Spider-Woman : ก้าวที่ผิดพลาดน่ะ ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนั้นคิดอะไรอยู่ คุณพอจะไปบอกขอบคุณคนของคุณให้ชั้นด้วยได้มั๊ย ?

กัปตันเรือ : ขอบคุณพวกมัน ?

Spider-Woman : ชั้นซาบซึ้งกับความช่วยเหลือนะ

"โชคไม่ดีเหมือนเคยแล้วแฮะ"

กัปตันเรือ : นั่นดูเหมือนหน้ากากนะที่คุณใส่อยู่ มิสเจสซิก้า

กัปตันเรือ : แปลกดี

กัปตันเรือ : ไม่เคยเห็นคุณใส่แบบนี้

Spider-Woman : อะไรหรอ ? อ่อ... หน้ากากพวกนี้เป็นความเร่าร้อนน่ะ

Spider-Woman : คุณก็รู้จักชั้นดี... แฟชั่นก้าวไปผิดทางน่ะ

กัปตันเรือ : อืม

Spider-Woman : แล้วมีเรื่องอะไรที่คุณต้องการพบชั้นเหรอ ?

กัปตันเรือ : เรื่องการเตรียมการของเราไง

Spider-Woman : อ๋อ...

Spider-Woman : แน่นอน ใช่ ถูกต้อง นี่ชั้นลืมตารางนัด...สยิว* ของเราได้ไงเนี่ย


"ใช่ นั่นแหละอะไรที่ไปกันได้กับชั้น... นัดสยิว"

"หมอนี่จะแค่เสียบคนแอบอ้างมั๊ยนะ ?"

"หรือชั้นต้องไปเดินกระดาน**กันล่ะ ?"

*Booty Call เป็นแสลงที่มาจากคำว่า Booty (บั้นท้าย) และ Call (โทร) ซึ่งหมายถึงการโทรเรียกสาวๆให้มาโช๊ะเช๊ะกันนั่นแหละ

** Walk The Prank ก็คือการจัดการเชลยของพวกโจรสลัดในสมัยโบราณที่เอาไม้กระดานพาดกราบเรือไว้แล้วให้เชลยเดินไปจนสุดไม้กระดานตกทะเลไปรอความตายนั่นเองครับ

ในขณะเดียวกัน เด็กชายคนหนึ่งกำลังเร่งให้แม่ของเขาสร้างตุ๊กตานกฮูกเพื่อที่เขาจะนำไปมอบให้กับเจสซิก้าตัวจริงของจักรวาลนี้ซึ่งกำลังเดินอยู่ท่ามกลางฝูงชนที่กรูกันเข้ามามอบของขวัญให้เธอ

Loom World's Jessica : ค่ะ ค่ะ ขอบคุณมากค่ะทุกคน

Loom World's Jessica : เป็นความกรุณามากจริงๆค่ะ พวกคุณนี่ช่าง--

เด็กชาย : มิสเจสซิก้า รอก่อนครับ

Loom World's Jessica : มีอะไรเหรอ ?

เด็กชาย : ผม... รู้ว่าผมไม่ควรทำแบบนี้... แต่ว่าแม่ผมใช้เวลาทั้งอาทิตย์เพื่อสร้างสิ่งนี้ให้คุณและ... ผมก็กลัวว่าคุณจะไม่ได้รับมัน

Loom World's Jessica : หืมม...

การ์ดของเธอกลับตรงเข้ามาผลักเด็กชายอย่างแรงจนของขวัญที่เขานำมาหลุดมือและเจสซิก้าก็ไม่ได้สนใจใยดีอะไรเด็กชายคนนั้นเลย

Loom World's Jessica : ชักไม่มั่นใจแล้วว่าทำไมชั้นต้องพาการ์ดมาด้วย... ถ้าพวกนายยังปล่อยให้เจ้าพวกหนูข้างถนนนั่นผ่านเข้ามาจับตัวชั้นได้เนี่ย

Guard : ขออภัยด้วยครับ มิสเจสซิก้า จะไม่เกิดขึ้นอีก

ทางด้านเจสซิก้าก็ยังคงต้องไหลตามน้ำไปกับกัปตันเรือลำนี้อยู่

"ชั้นไม่เคยไม่รู้สึกแหวะเลยซักครั้งเวลาที่ใช้พลังฟีโรโมนของชั้นในการทำให้ผู้ชายซักคนหลงใหล"

"แต่จะเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงหรืออะไรก็ช่างเถอะ รู้สึกแหวะก็ยังดีกว่าตายนั่นแหละ"

"ได้ข้อมูลที่มีประโยชน์มาบ้างและมันก็ยิ่งกว่าบังเอิญซะอีก"

"ที่เจสซิก้าของโลกนี้ซึ่งดูเหมือนชั้นเอามากๆเนี่ยทำงานอยู่ในครอบครัวของพวกผู้สืบทอด"

"ชั้นหมายถึง ไม่เอาน่า นั่นมันแจ๋วไปเลยที่จะ..."

แต่แล้วสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นเจสซิก้าของจักรวาลนี้ที่กำลังเดินขึ้นเรือมาพอดี

"นั่น... นั่นมันเธอนี่ ใช่มั๊ย..."

Spider-Woman : ซวยล่ะ...

Spider-Woman : โอเค ฟังนะ... ชั้นใช้ฟีโรโมนกับนายจนเต็มสูบแล้วและชั้นประหลาดใจจริงๆที่นายยังเดินตรงทางได้อยู่ แต่ช่วยฟังอะไรที่ชั้นกำลังจะพูดนี่ให้ดีๆ

Spider-Woman : ชั้นอีกคนนึงกำลังจะมาเคาะประตูห้องนายและทางเดียวที่จะไม่ทำให้เรื่องนี้ต้องยุ่งยาก...

Spider-Woman : ก็คือให้นายพยายามเนียนว่าเธอคือตัวชั้นคนแรกที่นายได้เห็นวันนี้นั่นแหละ

ก่อนที่เจสซิก้าจะกระโดดลงทะเลหายไป ทันเวลาก่อนที่เจสซิก้าของจักรวาลนี้จะมาเคาะประตูห้องของกัปตันเรือคนนี้พอดี

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

กัปตันเรือ : กำลังไป

ทางด้านซิลค์ (Silk) ก็กำลังหลบหนี คู่แฝด บริกซ์ (Brix) และ โบร่า (Bora) ด้วยการกระโดดข้ามไปยังจักรวาลต่างๆไปเรื่อยๆ



"ชั้นคิดว่าชั้นจะสามารถทำเรื่องทั้งหมดนี้ด้วยตัวคนเดียวได้"


"จะได้ไม่มีใครต้องได้รับบาดเจ็บอีก"


"แล้วมันจะยากตรงไหนกันล่ะ ?"


"พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าชั้นมีประสบการณ์มากมายแค่ไหนเรื่องความโดดเดี่ยว"


"และการหลบซ่อน"


"ชั้นใช้เวลาทั้งหมดในวัยสาวเอาแต่หลบซ่อน"


"โชคไม่ดีนัก ตรงที่ก่อนที่คุณจะซ่อนได้---"


"--คุณต้องวิ่งหนีก่อน"


"พลังแมงมุมทำให้ชั้นรวดเร็วก็จริง"


"แต่เจ้าคนเลวพวกนี้"


"เจ้าฝาแฝดคู่นี้--ที่ตามล่าขั้น ไล่ล่าชั้น"


"พวกมันเร็วกว่าชั้นมาก"

"ชั้นยังหนีได้และชั้นยังหลบซ่อนได้"


"แต่มันก็ขึ้นอยู่กับว่า--"

"ไม่ช้าก็เร็ว..."


"พวกมันก็จะจับชั้นได้อยู่ดี"

Bora : เห็นนั้นมั๊ยล่ะ พี่ชาย ?

Brix : เห็นอะไรล่ะ ?

Bora : กระต่ายน้อยของพี่ไง เธอทำตัวเองโดนระเบิดซะปลิวเลย

ดูเหมือนว่าเครื่องเทเลพอร์ทของซิลค์จะมีปัญหาหลังจากที่เธอโดนระเบิดเมื่อซักครู่

Silk : โอ้ ซวยล่ะสิ



"ดูท่ามันจะเร็วแล้วล่ะ..."


Brix : พ่อจะว่าไงนะถ้าเรากลับบ้านไปมือเปล่า--

Bora : หลังจากพี่ไล่ต้อนเจ้าสาว (The Bride) ตรงเข้าแบล็คโฮลไปนะหรอ ?

Brix : เธอก็ยังดูสบายดีนี่นา

Bora : ก็นี่แหละทำไมเราถึงไม่ควรเล่นกับอาหารของเรา

Brix : น้องก็เอาแต่โทษพี่อยู่ฝ่ายเดียวเลย ทำยังกับว่าน้องไม่สนุกไปด้วยงั้นแหละ

Bora : นั่นเพราะน้องยอมทนกับความไร้สาระของพี่ต่างหาก--

Silk : อย่างงั้นแหละ ไม่ต้องสนใจชั้นหรอก

ระหว่างที่สองพี่น้องเอาแต่เถียงกัน ซิลค์จึงปล่อยใยใส่ประตูมิติที่พวกฝาแฝดออกมาและดึงตัวเองเข้าไปในนั้นทันที

Silk : พวกนายก็เถียงกันไปแล้วกัน

Silk : ชั้นไปล่ะ

Bora : ...

Bora : เมื่อกี้เธอเพิ่งจะกระโดดเข้าไปยังลูมเวิลด์ใช่มั๊ยเนี่ย ?


ที่แดนสลัว (Loom World) เจสซิก้าของจักรวาลนี้กำลังคุยกับใครบางคนอยู่

Loom World's Jessica : เธอได้มันมาให้ชั้นมั๊ย ? ไวน์น่ะ ?

Locus : ได้สิครับ ปิโนต์ นัวร์ (Pinot Noir)*

Loom World's Jessica : โอ้ พระเจ้า โลคัส นี่มันเยี่ยมไปเลย ขอบคุณมากๆนะ

Locus : มัน... ไม่ได้นักหนาอะไรครับ ผมเอาอะไรมาให้ก็ได้ มิสเจสซก้า อะไรก็ได้ที่คุณอยากได้จากห้องครัว

* Pinot Noir (ปีโน นัวร์) เป็นไวน์แดงที่ได้รับฉายาว่า “เจ้าหญิงผู้มีกลิ่นหอมรัญจวนใจ”  มีแหล่งกำเนิดอยู่ในแคว้นบูร์กอญ ฝรั่งเศส เป็นพันธุ์องุ่นที่ปลูกมานานตั้งแต่สมัยโรมันโบราณแล้ว ชอบอากาศเย็น ปลูกยากต้องดูแลเอาใจใส่เป็นพิเศษ มีสีแดงสดใส (สีแดงเชอรี่) เปลือกบาง รสโดดเด่น กลิ่นหอม เมื่อนำมาทำไวน์ ราคาค่อนข้างสูง เพราะผลิตน้อย

Locus : แค่บอกผมว่าอะไรที่คุณต้องการ


Loom World's Jessica : ชั้นจะจำมันเอาไว้ให้ขึ้นใจเลยนะ โลคัส
Loom World's Jessica : ตอนนี้ ไปได้แล้วล่ะก่อนที่จะมีใครมาเห็นพวกเราเข้า

Locus : ครับ โอเค

การ์ด 1 : ช่างน่าละอายจริง

การ์ด 2 : คุณก็รู้ว่าเด็กนั่นจะต้องโดนเฆี่ยน 30 ทีแน่ๆทันทีที่พวกนั้นรู้ว่าเจ้าขวดนั้นหายไป

Loom World's Jessica : ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าโลคัสก็โดนเฆี่ยนมาตลอดชีวิตอยู่แล้วละก็นะ

Loom World's Jessica : อย่างน้อย ทำแบบนี้ก็ยังทำให้ชั้นได้ไวน์มาซักขวดนะ


ในขณะเดียวกัน เจสซิก้าก็แอบซุ่มดูอยู่ห่างๆ

"เอ้อ"

"มันไม่มีทางสนุกไปได้เลยที่ได้แต่นั่งแล้วก็ดู--"

"--ในขณะที่พวกวายร้ายงี่เง่าบางคนกำลังทำกับคนอื่นเหมือนเป็นขยะ"


"แต่นี่มันทรมานยิ่งกว่าซะอีกที่ได้เห็นตัวชั้นทำมันเอง"


การ์ด 1 : ไม่ใช่ว่ามอร์ลัน (Morlun) ก็เอาไวน์แบบนั้นมาให้คุณเหมือนกันหรือไง ?

Loom World's Jessica : คงงั้นมั๊ง แต่ชั้นอยากจะดื่มเจ้าขวดนี้--- ตามลำพังน่ะ

แต่ในระหว่างนั้นเองบริกซ์กับโบร่าก็เดินเข้ามาพอดีพร้อมกับพวกการ์ดอีกกลุ่มหนึ่ง

Bora : มันไม่สำคัญหรอกว่าเป็นความผิดของใครนะ พี่ชาย

Brix : มันสำคัญสิ เพราะเธอเอาแต่พูดแนวๆว่าเป็นความผิดของพี่

Brix : พี่เหมือนจะจำได้ว่าน้องก็อยู่ตรงนั้นกับพี่ด้วย-- แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรซักอย่างเลยเหมือนกัน

Loom World's Jessica : เกิดอะไรขึ้นหรอค่ะ ท่านจ้าว ?

Bora : พี่ชายที่รักของชั้นทำร่องรอยของเดอะไบรด์หายนะสิ

Brix : ชั้นไม่ได้ทำซักหน่อย!

Bora : อะไรก็ช่าง* แม่นั่นหนีเข้ามาทางประตูมิติของเราและคงหลงทางอยู่ที่ไหนซักแห่งในห้องโถงใหญ่นี้

Bora : พวกเราจะเอาการ์ดของเธอไปช่วยตามหาหน่อย

*At Any Rate เป็นสำนวนที่ไม่เป็นทางการที่มีความหมายประมาณว่า "ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม" ครับ

Loom World's Jessica : ค่ะ ได้เลยค่ะ ท่านหญิง มีอะไรให้ดิฉันรับใช้อีกไหมค่ะ ?

Brix : นั่นจะดีมากเลย เพียงแต่เราทุกคนรู้ดีว่าพี่มอร์ลันจะโกรธ*แค่ไหนตอนที่ชั้นไปยุ่งกับของเล่นชิ้นโปรดของเขาเข้า

Brix : แค่คอยจับตาดูให้ดีแล้วกัน ถ้าเธอเห็นร่างสถิตย์แมงมุมตัวเล็กๆผอมๆบางละก็... ช่วยส่งเสียงดังๆให้เราได้ยินหน่อยแล้วกัน

Loom World's Jessica : รับทราบค่ะ ท่านจ้าว

Loom World's Jessica : วิ้ว

*Cross เรามักจะคุ้นเคยว่าแปลว่า กากบาท, กางเขน หรือ ไขว้ แต่จริงๆแล้วคำนี้ยังแปลว่าโกรธได้อีกด้วยครับ

แต่ในระหว่างที่เจสซิก้าของจักรวาลนี้กำลังโล่งใจที่ไม่ถูกบริกซ์กับโบร่าจับได้เรื่องไวน์นั่นเอง ซิลค์ก็วิ่งผ่านหน้าเธอไปและหันมาเห็นเธอเข้าพอดี ก่อนที่ซิลค์จะเข้าใจผิดว่านั่นคือเจสซิก้าคนที่เธอรู้จัก

Silk : เดี๋ยวนะ เจสหรอ ?!

Silk : โอ้ ขอบคุณพระเจ้า

Loom World's Jessica : ร่างสถิตย์!

แต่เจสซิก้าตัวจริงก็เข้ามาทำให้เจสซิก้าของจักรวาลนี้หุบปากลงได้ทันเวลาพอดี

Spider-Woman : เงียบไปเลย!

ผัวะ

Silk : ว้าว ขอบใจนะ

Spider-Woman : ชั้นกำลังคันไม้คันมืออยากจะชกหน้ายัยโง่นั่นมาทั้งวันอยู่พอดี

Spider-Woman : ว่าแต่เธอมาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่ ?

Silk : เครื่องเทเลพอร์ทของชั้นพังนะแล้วพวกนั้นก็ไล่ต้อนชั้นจนมุมพอดี

Silk : ทางเดียวที่ชั้นจะเอาตัวรอดได้คือใช้ประตูมิติของพวกนั้นแทน แล้วชั้นก็มาติดแหง่กอยู่ที่นี่

Spider-Woman : แล้วเกิดอะไรขึ้นกับเกวนและอันยา ?

Silk : พวกเค้า อืม... ชั้นแบบว่าชิ่งพวกเค้าน่ะ

Spider-Woman : แหงละ เธอทำงั้น

Spider-Woman : เอานี่ไป แล้วเอาอันที่พังนั่นมาให้ชั้นแล้วรีบๆออกไปจากที่นี่ซะ

Silk : นั่นเครื่องเทเลพอร์ทของคุณนี่ แล้วคุณจะไม่ติดอยู่ที่นี่หรือไงถ้าไม่มีมัน ?

Spider-Woman : ชั้นจะจัดการอะไรซักอย่างเองแหละ เธอไปซะ

Silk : เฮ้ ขอบคุณอีกครั้งนะ

Spider-Woman : ด้วยความยินดี

แต่ปรากฎว่าที่ๆซิลค์มาถึงคือ...

Silk : โอ้

Earth-3145

Silk : พระเจ้า

Silk : แค่ก...

Silk : ...แค่ก แค่ก...

Silk : ...แค่ก แค่ก แค่ก แค่ก...


อยู่ดีๆ ซิลค์ก็เกิดไอขึ้นมา ในขณะที่บริกซ์กับโบร่าเปิดประตูมิติตามซิลค์มาพอดี

Brix : นี่พวกเรารู้สึกไม่ค่อยสบาย*กันรึเปล่า ?

Bora : ไม่นี่

Bora : บริกซ์ เดี๋ยวก่อน ?

*Under The Weather เป็นสำนวน แปลว่า ไม่สบาย ครับ สำนวนนี้แต่เดิมใช้พูดกันในหมู่ชาวเรือ หมายถึงอาการเมาคลื่น คำว่า Weather นั้นมาจาก The Weather Bow ซึ่งหมายถึงหัวเรือด้านที่หันรับคลื่นลมเวลาอากาศแปรปรวน ซึ่งเป็นจุดที่้เรือโคลงเคลงมากที่สุด เป็นจุดที่ไม่สบายที่สุดในเรือ จึงเปรียบเทียบคนที่มีอาการเมาคลื่นว่า Under The Weather Bow หรือ “ยืนอยู่ใต้หัวเรือด้านที่หันเข้าหาลมมรสุม” นั่นเอง ต่อมา คำว่า Bow ก็หายไป เหลือแค่ Under The Weather เท่านั้น หลังจากนั้น ผู้คนก็เริ่มเอาสำนวนนี้มาใช้บรรยายอาการไม่สบายอื่นๆ นอกเหนือไปจากการเมาคลื่น เช่น เป็นไข้ คลื่นเหียน วิงเวียน หรือแม้แต่อาการเมาค้าง

แต่เมื่อบริกซ์เดินออกจากประตูเข้าไปในพื้นที่ของโลกนี้แล้วกลับเกิดอาการผิดปกติขึ้นกับเขาอย่างรุนแรง

Brix : อ๊าา!

Bora : พี่ชาย!

Brix : อ๊าาาาา!

Bora : กลับ...

Brix : อ๊าาา!

Bora : มานี่เร็ว!

Brix : นั่นมันอะไรน่ะ ?

Bora : มันก็เป็นตามที่เห็นนั่นแหละ

Brix : Earth-3145 โลกหลังสงครามนิวเคลียร์ที่เต็มไปด้วยกัมมันตรังสีไง

Bora : แม่นั่นไปนอนกลิ้งอยู่ในที่เดียวในพหุจักรวาล (Multiverse) ที่พวกเราไม่สามารถตามไปได้แล้วใช่มั๊ยเนี่ย ?

Brix : ใช่สิ และขอบใจพี่ที่งี่เง่าโดดออกไปก่อนนะ...

Brix : ...ตอนนี้แม่นั่นเลยรู้เลย

กัปตันเรือ : ผมเคยถูกเชิญไปยังการนัดพบลับๆยามค่ำคืนอยู่หลายครั้งหลายหนนะ แต่ปกติแล้วมันจะเป็นผมที่เป็นคนเตรียมการเรื่องหีบสมบัตินะ

Spider-Woman : จะให้ชั้นพูดว่าไงดีล่ะ ?

Spider-Woman : นัดสยิวนี่มันขึ้นอยู่กับชั้นน่ะ

กัปตันเรือ : ...

ลูกเรือ : ...

"มุกแป้ก*แฮะ"

Spider-Woman : ช่างเถอะ เอาเป็น... ชั้นหวังว่าพวกคุณจะช่วยเอาหีบนี่ออกทะเลให้ชั้นได้ อาจจะเก็บมันไว้ที่นั่นซักสองสามวัน

ลูกเรือ : หืมม

กัปตันเรือ : แล้วเราจะได้อะไรเป็นการแลกเปลี่ยนล่ะ ?

Spider-Woman : นั่นก็... ขึ้นอยู่เรื่องต่างๆมันจะไปได้ดีแค่ไหนสำหรับชั้นตอนที่พวกคุณไม่อยู่น่ะ

กัปตันเรือ : ทำไมถึงไม่เสนอให้ผมรวยและมีอิทธิพลล่ะ ? อำนาจที่อยู่เหนือกว่าที่ผมจะคิดฝัน ?

กัปตันเรือ : เราทั้งคู่รู้ดีว่าคุณโน้มน้าวใจเก่งแค่ไหน

Spider-Woman : รู้สึกซื่อตรงดีนะ

กัปตันเรือ : สองวันใช่มั๊ย ?

Spider-Woman : สองวัน

*Swing And A Miss เป็นสำนวนที่มาจากกีฬาเบสบอล (เหวี่ยงไม้แล้วตีวืด) ซึ่งนำมาใช้ในกรณีที่เวลาแล้วมุกแล้วคนอื่นไม่ตลกด้วย หรือ มุกแป้กนั่นเองครับ

คิดว่าสิ่งที่อยู่ในหีบสมบัตินั่นคงเป็นเจสซิก้าของจักรวาลนี้ และเจสซิก้าก็ปลอมตัวเป็นเธอเพื่อแฝงตัวเข้ามาในคฤหาสน์ของพวกผู้สืบทอดนั่นเองครับ และไม่ทันไรเธอก็ได้เผชิญหน้ากับมอร์ลันทันที

"มอร์ลัน พี่ชายคนโตของเหล่าผู้สืบทอด"

"เอาเรื่องศักดิ์ศรีทิ้งไปซะก่อนแล้วทำ..."

"แบบนี้"

"เข้าเมืองตาหลิ่ว*"

"เข้าเมืองตาหลิ่ว"

"เข้าเมืองตาหลิ่ว"

*When In Rome มาจากสำนวนเต็มว่า When In Rome, Do As The Romans Do ซึ่งเป็นสำนวนที่มีความหมายเดียวกับเข้าเมืองตาหลิ่ว ต้องหลิ่วตาตามครับ

Morlun : เจสซิก้า ? เธอไปนั่งทำอะไรอยู่ข้างล่างนั่นล่ะ ?

Spider-Woman : เอ้อ ก็แค่... ลดตัวลงเพื่อแสดงการคารวะนะค่ะ

Morlun : เฮ้ เธอนี่ตลกดีนะ

Spider-Woman : ใช่ค่ะ ท่านก็รู้จักชั้นดี


แล้วอยู่ดีๆมอร์ลันก็ฉุดเจสซิก้าขึ้นยืนแล้วหอมแก้มเธอทันที

Morlun : นั่นชั้นรู้


"เดี๋ยว..."

"อะไรเนี่ย ?"

ก่อนจะตามด้วยการจูบปากอย่างอภิมหาดูดดื่ม

"โอ้ นายต้องล้อชั้นเล่นแน่ๆ"

จบเล่ม 2.

กดแค่ 1 ครั้งแทนคำขอบใจ คลิ๊กที่นี่

ซื้อคอมมิคเล่มนี้แบบดิจิตอลถูกลิขสิทธิ์ คลิ๊กที่นี่

***อ่านจบแล้วก็คอมเมนท์กันหน่อยสิเธอว์***

------------------------------------------------------------------------------------------

คุยกันท้ายเล่ม
          เล่มนี้เนื้อหายังไม่มีอะไรมาก แต่ประเด็นสำคัญคือการที่ซิลค์รู้แล้วว่าพวกผู้สืบทอดแพ้กัมมันตภาพรังสี ซึ่งในคอมมิคสไปเดอร์แมนตอนที่มอร์ลันปรากฎตัวครั้งแรกๆนั้น สไปเดอร์แมนก็สามารถเอาชนะมอร์ลันได้เพราะรู้จุดอ่อนว่ามอร์ลันแพ้กัมมันตภาพรังสีนี่แหละครับ  ซึ่งหลังจากนี้นี่คงเป็นวิธีที่เหล่าแมงมุมเอามาใช้ต่อสู้กับเหล่าผู้สืบทอดแน่ๆ ส่วนที่เหลือเล่มนี้ก็ไม่มีอะไรหวือหวานอกจากตอนจบของเรื่องเท่านั้นที่เล่มเอาร้อง "เหยดดดดดดดด" ไปเลย ฮ่าๆๆ.. มาลุ้นกันว่าเล่มหน้าเจสซิก้าจะเอาตัวรอดจากการสูบพลังของมอร์ลันไปได้ยังไง หุๆ

Musashi